Huh? Wah? Wow

Hij is eruit! Wat een opluchting. En wat bizar.

En hoewel ik vrij precies mijn negatieve gedachten en emoties kan beschrijven, ben ik nu door positieve liefdesgevoelens (ok, en slaapgebrek waarschijnlijk) een beetje sprakeloos. Wat is dit nou weer! Zo had ik het me niet voorgesteld! Ik ben geen zogende zombie zonder gevoel, maar een watje. Ik glimlach al weeïg als hij alleen maar een scheetje laat. Doodeng. En kwetsbaar.

Ik kom hier op terug. Maar het gaat goed. En met hem ook. Hij ademt nog steeds (ik heb net nog even gekeken). Hoera!

Snel meld ik mij met een nieuwe blog, als ik weer wat meer woorden kan vinden.

Joe.

Tot snel.

 

 

5 gedachten over “Huh? Wah? Wow”

  1. Gefeliciteerd met je mannetje!! En tsja die clichés kloppen ook echt. Je hebt ineens gesprekken over poepluiers en je kind is de mooiste en leukste.

    Like

  2. Gefeliciteerd! Succes in de achtbaan die kraamtijd heet. Terwijl je erin zit denk je soms; ik wil eruit!! Maar als je er weer naast staat wil je nog een keer! Probeer er zoveel mogelijk van te genieten!

    Like

Plaats een reactie